BURDURLU PSİKOLOG SULTAN TOSUN YAZDI

ANNE BABA ARASINDA KALAN ÇOCUK !!!

Her evli çiftin yaşayabileceği gündelik hayatın getirdiği sorunlar vardır. Bu sorunları çözme yolları çiftlere göre fark yaratır. Anlaşma ve konuşma şekilleri bireylerin tercih ettiği yöntemlere bağlıdır. Sorun çözme yolları bireylere ait olsa da sorunun nerede çözüldüğü çok mühimdir. Çocukların duyabileceği yüksek ses tonuyla yapılan tartışmalar, çocuklara yöneltilen sorular, çocukları taraf olarak kavganın içine çekilmeye çalışılması, tartışma konusunun açık bir şekilde çocuğa aktarılması ve haklı haksız ebeveynin belirlemesinin istenilmesi maalesef ki çocuklarda ikincil travma yaratır. Sorun çocuktan kaynaklanmadığı ve olay dışında olduğu halde çocuğun dahil edilmesi zorunlu olarak ebeveynler arasında ayrım yapılmasına zorlamaktadır. Çocuğun ilerideki yaşanan olaylarda istemsizce olaya ortak olma ve sorunu çözmeye kalkışması çocuğa erken bir yetişkinlik kazandırır. Fakat sizleri bu durum yanıltmasın erken yetişkinlik kazanır ama travmalı ve kaygılı bir şekilde hayatını devam ettirmeye çalışan bir birey karakterine girer.

Örneğin:

Okulda arkadaşları tarafından dışlansa dahi sessiz kalır çünkü tartışma çıkmasından korkar.

Hayatındaki bütün sorunları çözebileceğini haklı dahi olsa haksız gibi davranır ve sorunun ortadan kalkabileceğini düşünür.

Anne ve babasıyla sorunlarını konuşmaz çünkü ekstra bir tartışma ortamı yaratmaktan korkar.

Kendisinin başarısının farkında değildir ve hep sessiz bir karakter yapısına bürünür.

Kardeşler arasında üçüncü bir ebeveyn gibi olgun davranmaya çalışır ve kendi hayatından çok kardeşlerinin sorunlarıyla ilgilenir.

Aslında bu gibi örnekler artarak sıralanabilir.  Peki ne yapmamız gerekir? Sevgili anne babalar çocukların yanında tartışma konuşmalarınızı yapmak yerine çocuklar yokken konuşabilirsiniz. Çocukları hakem seçmek yerine tercih yaptırmaktan vazgeçmeli ve anne baba arasında ayrım yapmasına engel olabilirsiniz. Bu gibi durumlara şahit olan çocuklar kendi hayatlarını yaşamak yerine anne ve babanın hayatındaki sorunları ortadan kaldırıp onları bir araya getirmek için uğraş veriyor. Daha sonra kendi yetişkinlik dönemlerinde haklarını savunmayan birer birey oluyorlar. Hiçbir anne baba bunu istemez diye düşünüyorum. Sorunlar sadece anne ve babaya aittir. Çocuklar ise o ailenin sadece meyvesidir. Mutlu haftalar.

Köşe Yazısı